TIP: ALS DE DIEREN VAN LISELOT MARIËN
Schitterend poëtisch proza. Het boek legt de eenzaamheid van het moederschap bloot. Het gaat over een een postnatale depressie, maar het is ook een maatschappelijke kritiek op het moederschap en de rol van de man en de vrouw.De vormgeving van het boek voelt als een theaterstuk dat in scene is gezet. Hoe de tekst is gepositioneerd op de pagina, de witregels, waar er pauzes worden ingelast door de schrijver, het maakt dat je even adem kan halen als lezer.
Het boek probeert net als bij een gedicht het onzegbare te zeggen en een laag van zijn met de taal te vinden die voor iedereen begrijpelijk is op het moment dat je hem bijna, maar net niet raakt.